رهنمود هایی از ارنست همینگوی (‌قسمت اول )

اول از همه برایت آرزو می کنم که عاشق شوی

واگرهستی ، کسی هم به تو عشق بورزد ؛

و اگر اینگونه نیست ، تنهائیت کوتاه باشد

و پس از تنهائیت ،‌نفرت از کسی نیابی .

آرزومندم که اینگونه پیش نیاید . . . . .

اما اگر پیش آمد ، بدانی چگونه دور از نا امیدی زندگی کنی

برایت آرزو دارم دوستانی داشته باشی

از جمله دوستان بد و ناپایدار . . . . . . .

برخی نادوست و برخی دوستدار

که دست کم یکی در میانشان بی تردید مورد اعتمادت باشد

و چون زندگی بدین گونه است

برایت ارزو می کنم که دشمن هم داشته باشی . . . . . .

درست به اندازه ، نه کم و نه زیاد

تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهند ،

و دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد . . . . . .

تا که زیادبه خود غره نشوی

 

Translation of the text in English:

First of all, I desire you to fall in love

If so, someone loves you

If not, your loneliness be short

And you do not hate anybody in your life

I am hopping such a thing does not happen to you

But sometimes may be, thus never lose hope

I wish you some friends

Both good and unstable

Some friendly and some unfriendly

That at least one of them be truthful

And you can rely on him

I desire you some enemy, neither more nor less

Because life is like this

These enemies often ask you about your believes

I wish one of them complaints about you

And his objection will be right

To not be proud of you, yourself